ကဗ်ာေလးမ်ား

ကဗ်ာေလးမ်ား

မိစာၦေ၇းတဲ့ပန္းခ်ီ

ပံုျပင္လို ့ ေျပာရေလာက္ေအာင္လည္း--
ေသြးညွီနံေတြမွ မေပ်ာက္ေသးတာပဲ-
ကၽႊန္းပင္ငုတ္ၾကီးရဲ့ အပူေငြ ့ေတြကလည္း
ေလထဲမွာ ေ၀့၀ဲေနတုန္းပဲေလ--
စကားတခြန္းသာ ဆိုခဲ့ရွာတယ္--
-ေတာင္ယာေတြနဲ ့ဘ၀ကို ရင္းႏွီးၾကီးျပင္းသူေတြကိုမွ
သူပုန္လို ့မွတ္ သတ္ျဖတ္ၾကတာ
၀ဋ္ေၾကြးရွိခဲ့လို ့ သာေပါ့ကြယ္--


ရာသီစက္၀န္းထဲမွာ
မွဳိတိုး၊ ျမစ္ရွာ

ဂဏန္းရုိက္၊ ဖားရုိက္
ရွည့္လိုက္၊ ႏြားေက်ာင္း
ေမာင္းေထာင္း၊ ဆန္ျပာ
ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္
ရုိးကုတ္စြာနဲ ့ ဘ၀ကို ဆင္သရွာတဲ့ ရြာကေလး
အခုေတာ့---
ျပာပံုေတြ ေဖြးလို ့--

ဒီေတာဒီေတာင္ ဒီေခ်ာင္းနဲ ့
ဒီရြာေလးမွာပဲ ေမြးတယ္။
ဒီေျမထဲမွာပဲ ေသခ်င္တယ္ဆိုတဲ့
သူတို ့တေတြ ဘယ္လိုစားဘယ္လိုေန ဘယ္လိုမ်ား-----

ဒီေနရာေလးမွာပဲ
သူတို ့တေတြ ေကာက္သစ္စားပြဲ က်င္းပခဲ့ၾက၊
မွတ္မွတ္ရရ သင္တိုင္းျဖဴမရဲ့
သန္ ့ရွင္းတဲ့ အျပံဳးတစ
ငါရခဲ့တာလည္း----

ႏွလံုးသား
နားနဲ ့မ်က္စိ ရွိတဲ့ဘ၀
ငါမရခ်င္ပါ
အိုး---ဘုရားသခင္
ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္း
ငါ့အား ဖန္ဆင္းေတာ္မူလည့္ပါ၊
ိုိုိုိ


(သူႏူးထူးဂ်ာနယ္ အမွတ္ ၁ အတြဲ ၄မွ ကဗ်ာဆရာမေနာ္ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာရဲ့ ကဗ်ာကို ကူးယူေဖာ္ျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္)
--------------------------------။-------------------------------------------------
မွန္စေပၚကၿမစ္တစင္း


စိတ္ကိုေအးေအးထား
မာယာကိုမ်ားမ်ားသံုး
ဒီေလာက္ေနေလွာင္မွေတာ့
အဆီၿပန္ေနေလာက္ေရာေပါ့
ေရာ့~~
တို ့ပတ္ေလးတို ့လိုက္ၿမစ္ေရ......
ၿဖစ္ပံုက
ၿမစ္ကိုယ္တိုင္ေရေရာခံေနရတာေလ.....

သိပ္စစ္တဲ့လူကိုေတြ ့ဖို ့
စိတ္သစ္နဲ ့မွန္ကိုႀကည့္ပါ
စိတ္ညစ္ရင္ထုဖို ့့့့
တူတလက္လဲ ပါပေစ..
ၿပီးရင္
သိပ္ခ်စ္တယ္ေၿပာရင္း
မွန္ကိုၿပံဳးၿပလိုက္ပါကြယ္........

(ကဗ်ာဆ၇ာ--တာ၇ာမင္းခိုက္)
-----------------------------------------။----------------------------------------
က်ိန္စာသင့္၇ာသီ
-----------------

ေမာ္ခဲေ၇ ငါတို.ဟာ
က်ိန္စာသင့္ လူမ်ိဳးေတြပါကြယ္။

ေၿခာက္ေသြ.ၿပီ ဆိုတာနဲ.
မိစာၦ၇ာသီဟာ
ငါတို.အတြက္ စၿပီ။


ညီမေလးက
၇ွိုက္ၾကီးတငင္ ေၿပာ၇ွာတယ္
နင္ဘယ္ေလာက္
အမိုးကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ။

မီးေလာင္ေၿမ တစၿပင္နဲ.
ပုပ္ေစာ္နံ ေတာအုပ္ထဲမွာ
အမိုးနဲ. နင္ဟာ
ယင္ နားေနတဲ.အ၇ိုးေတြ၇ယ္
၇ိ၇ြဲ အေ၇ာင္လြင့္
စုပ္ၿပဲေနတဲ အဂၤာ်ီစ၇ယ္
ဦးေခါင္းခြံနဲ. အံသြားေတြဘဲ
ငါတို.အတြက္
ထား၇စ္ခဲ့တယ္။

အနံေတြ ၇တယ္
ဟုတ္တယ္
အနံေတြ ၇ေနတယ္
ငါ့တကိုယ္လံုး
နင္တို.အနံေတြဖံုးလို.ေပါ့
we are the one လား
သြားစမ္းပါ
အဆီၿပန္ေနတဲ့
၀က္ပါးစပ္က အသံေတြ။

ကဲ ေၿပာ
ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ.
မဲေမွာင္ စုပ္ၿပတ္တဲ.
ဘ၀ေတြမွာ
လင္းလက္ ၿငိမ္းခ်မ္းဖို.အတြက္
ေနာက္ထပ္
အသက္ဘယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းေပး၇မလဲ။

ေသြးသံ ၇ဲ၇ဲနဲ.
အနိ႒ာန္၇ုံ မ်ားမ်ားကို
ဂ၇ုဏ တ၇ားဟာ
ေစ်းႏွိမ္ထားသတဲ့

ေမာ္ခဲေ၇

ဒီအခ်ိန္ဆို
မေက်နပ္ ေတာင္ထိပ္မွာ
ၿမဴႏွင္းေတြ ဆိုင္းေနေ၇ာေပါ့။
မိုးလြတ္ ေလလြတ္ ဆိုေပမယ့္
ဒုကၡ၇ာသီ၇ဲ.လက္
မလြတ္ႏုိင္တဲ့ ငါတို.အမ်ိဳးေတြ
ေဒါနေၿမမွာ
ေသာက ေ၀ေနတဲ့
ငါတို.၇ဲ.အမိုးေတြ
နာက်င္ ေၾကကြဲစ၇ာေတြက
အမ်ားၾကီးပဲကြယ္။

ဇြဲကပင္ ေတာင္ေၿခနားမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေ၇း ပန္းေတြ
ေဖြးေဖြးလွဳပ္တဲ့အခါ
ဖားစည္သံ ၿမည္ဟီးထ
လေ၇ာင္နဲ.ဒံုးယိမ္းက
ေအာင္ပြဲည အခါသမယမွာ
အမိုးနဲ.နင္.လိပ္ၿပာ
ငါ့လက္မွာ ခ်ည္ပတ္လိုက္မွာပါ

အခုေတာ. ေမာ္ခဲေ၇
ငါတို.ဟာ
က်ိန္စာသင့္လူမ်ိဳးေတြပါကြယ္။ ။

(တာ၇ာမင္းခိုက္) ၂၀၀၆ခုႏွစ္ ဒီဇင္လာလ ၂၃
--------------------------------------------။-----------------------------------
အဆိပ္မဲ့သစ္ပင္
----------------

အို-----အသင္သစ္ပင္
သင္ဟာ တို႔တမ်ဳိးသားလံုးအတြက္ နားခိုရာ
မရွိမျဖစ္တဲ့ အရိပ္သစ္ပင္
အသင္ရဲ႔ သက္တမ္းကား အိုမင္းရင့္ေရာ္ကာ
ဆယ္စုႏွစ္ ေျခာက္ဆယ္ျပည့္ေျမာက္ျပီးျဖစ္လဲ
သင္ရဲ႔ရြက္ေဟာင္းမ်ား ေၾကြက်ေျမခက်လဲ
မျပိဳမလဲ ထီးထီးမားမားရပ္တည္ႏိုင္ဆဲ၊



ခ်စားေနတဲ့ ပင္စည္နဲ႔
သင္ရဲ႔ေရေသာက္ျမစ္တခ်ဳိ႔ေၾကာင့္
အသင္မစိမ္းလန္းႏိုင္ခဲ့ေပမယ့္
က်ဳိးတိုးက်ဲတဲ သင့္အရြက္ေတြနဲ႔
တို႔တေတြ အရိပ္ခိုနားခြင့္ရခဲ့
အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရွင္သန္ႏိုင္ခဲ့။

ကိုယ့္ကိုယ္ကို သစ္သားမွန္းမသိတဲ့
သစ္ သစ္ခ်င္းခုတ္တဲ့
ဇါတ္တူပုစိန္ရုိးေတြေၾကာင့္
အသင္ဟာ အင္အားခ်ိနဲ႔ခဲ့ရ
သင့္အကိုင္းအခက္တခ်ဳိ႔အား
မက္လံုးေပးျပီး ခုတ္ျဖတ္သြားတဲ့
ကိုင္းဆက္သမားေတြေၾကာင့္
သင္ဟာ ရြက္ႏုေတြ မေ၀ဆာႏိုင္ခ့ဲ

အသင့္အား သစၥာေဖါက္ျပားပစ္ခြါသြားျပီး
လြင့္စင္သြားတဲ့သင့္ရဲ႔မ်ဳိးေစ့တို႔သည္လည္း
မဟာမ်ဳိးျခားပင္ရဲ႔ေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ
အေညွာင့္အစို႔ေလးေတာင္ မေထာင္ထြက္ႏိုင္
လံုးပါးပါးကာ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္လန္႔ေနၾကရ
ေတမိမင္း၀င္စားတဲ့ ငအေတြလို ဆြံ႔အေနၾက။

သို႔ေသာ္----သင္ဟာ ထိုဒဏ္အေပါင္း
ခေညာင္းေရာက္ရွိလဲ ဂရုမမူ
လြတ္လပ္ျခင္းလမ္းကို လမ္းျပေဆာင္သူ
အနာဂတ္မ်ဳိးဆက္ရွင္သန္ရန္အေရး
လိုအပ္တဲ့အရိပ္ေကာင္း သစ္တပင္အတြက္
အဆိပ္မဲ့တဲ့ ေလာင္းရိပ္တခု ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔
သင္ထာ၀ရ ရွင္သန္ေနရဦးမယ္
အို---အသင္သစ္ပင္

စအိုင္ခန္႔(ႏွင္းခဲေျမ)
အႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ျပည့္ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးေန႔သို႔
(အဲေခါင္ေသာင့္ ၀က္ဆိုက္ဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ၿပသည္)